Kurucu

Merhaba, 

Ben İrem, 1983’de İzmir’de, 5 kişilik bir çekirdek ailenin üçüncü kızı "İrem Gökçin" olarak dünyaya geldim. :)

Çocukluğum boyunca bana değer verenleri çok sevdim, bana “hoşçakal” demeden gidenlere bozulurdum. Çocukların bir birey olduklarını kabullendirme çabam işte o zamanlardan başlar.

“İnsanlık çocuğa verebileceğinin en iyisini vermekle yükümlüdür” felsefesini savunan Canım Annem adlı bir kreşe gittim. Çiçek Öğretmenimin adını unutmam, sevgisini de. Onu bulamadım ama, “çocuğun yanlışı yüzüne vurulmadan, utandırılmadan nasıl doğru davranış öğretilir” ondan öğrendim.

Sonra Umurbey Anaokulu; Cemile Öğretmenim, yıllar sonra yanında staj yapma onurunu yaşadığım güzel insan, bana naifliğin, çocuklara kullanılan tatlı dilin ve verdiği büyük sevginin ne kadar değerli ve mucizevi olduğunu gösterdi.

Sonraki okul hayatımda, çocukluğumun yerini ergenliğe bırakmaya başladığı yıllarda, birçok genç gibi kim olduğumu, bu dünyada ne işim olduğunu çok merak ettim ve bu sorularımın peşinden gittim. Bu yol bana birçok kapı açtı ve içimde oluşan yapbozun birer parçalarını oluşturdular;

Kapılardan biri beni felsefeye götürdü örneğin, hiçbir şey bilmediğimi öğrendim ve öğrendiklerimle ne yapabileceğimi, araştırmayı.

Bir diğeri yardımlaşma ve sosyal kampanyalara açıldı, insanların kalplerine iyilik tohumları yerleştirmenin önemini keşfettim. 

Bir başka kapı dansa açıldı. 10 yıl boyunca Latin, Vals, Rock’n Roll danslarının eğitmenliğini yaptım. Öğretebilmeyi (bazen de öğretemeyebileceğimi), müziği, müzikle bütünleşmeyi öğrendim. 

İlköğretim okullarına;

Nezaket,

Çevre Bilinci,

Depremle Yaşamanın Yolları,

Hijyen,

Beslenme Alışkanlıkları

gibi eğitimler hazırladım ve oyunlarla çocuklara sundum. 

Uzun yıllar farklı şehir ve derneklerde çocuk kulüpleri yönettim. Çocuk partileri organize ettim, çocuk tiyatrolarında oyuncu ve yönetmen olarak çalıştım. 

Arama-Kurtarma Ekibi’nde 5 yıl boyunca görev aldım, simülasyon kamplarına katıldım.

Hayatta Kalmak, 

Korku Panik, 

İlkyardım

vb.birçok eğitim aldım. 

Lisans eğitimim için Ankara’ya taşındım. Gazi Üniversitesi Mesleki Eğitim Fakültesi Okulöncesi Öğretmenliği Bölümü’nü bitirdim. Mezuniyetimin hemen ardından Amerika Washington’da dil eğitimi ile beraber Gymboree Alexsandria Şubesi’nde gözlem ve asistanlık yaptım.

Ankara’ya döndükten sonra, Gaziosmanpaşa’da Yuva İlkadım’da 2 yıl, ardından da Gymboree Ankara Şubesi’nde 2 yıl çalıştım.

Üniversite Eğitimim sırasında başladığım Çağdaş Drama Derneği’nde 5 aşamayı bitirdim. Beraberinde birçok drama seminerine ve birçok uluslararası drama kongresine katıldım.

Ankara Üniversitesi İlköğretim Anabilimdalı Yaratıcı Drama Bölümü’nü bitirdim. Projemi, “Dünya’nın Tüm Kıtalarındaki Bazı Ülkelerin Kültürlerinin Sanat ve Sanat Akımlarının Yöntem olarak Kullanıldığı Atölyelerde İncelenmesi” başlığı ile hazırladım ve bu çalışmamı 4 yaş grubuyla uyguladım. 4 yaş grubunun yapabildikleri, öğrenebildikleri karşısında çok heyecanlandım. Sanatın çocuklar üzerindeki etkisi, öğrenmelerine katkısı büyüleyici oldu benim için. Ve daha fazlasını yapmak için kendime söz verdim.

2012’de evlenerek "İrem Çiçek";

2013’de de anne oldum.

Ve nihayet bugün, bu noktada Start Play School ile en büyük hayalime start veriyorum. Sevgili kızım İpek Nar ile beraber oyun okulumuzun kapılarını açıyoruz. Diğer çocukların hayatlarına dokunmak, oyunlarla keşfetmek, sanatla iç içe zaman geçirmek ve bolca da eğlenmek  üzere yola çıkıyoruz. 

Bu deneyimi bizimle paylaşmak isteyen herkesi okulumuza bekliyoruz. :)

Demişim bundan tam 6 yıl önce, okulumuzun kapılarını açarken. Bugün (2021) geriye baktığımda “iyi ki” diyebiliyorum. Yol arkadaşlarımla çıktığım yolda Start Play School birçok aileye ışık oldu. Çok güzel dostluklar kazanırken birçok çocuğumuzun gelişimine gözle görünür katkıda bulunabilmemizin onurunu, sevincini yaşadık. Hep daha iyisi için çabaladık. Doğru çaba, çalışma, samimiyet her zaman iyi sonuçlar verdi.

Bu süreçte çocuklardan, ailelerden, birbirimizden, kitaplardan, hocalarımızdan, yolun kendisinden çok şeyler öğrendik, biriktirdik. Araya pandemi dönemi girdi, bizi öğrencilerimizden bir süre uzaklaştırdı. Onların sağlığı, güvenliği için tedbirli olmak gerekti. Bekledik, izledik, kendi içimize döndük, yenilendik, öğrenmeye devam ettik. Ve hala yoldayız. Mola verdiğimiz duraktan daha donanımlı, daha güçlü olarak yeniden coşkuyla kalkıyoruz.